پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سروش دباغ پژوهشگر ایرانی حوزهٔ دین، فلسفه و ادبیات است. او هم‌اکنون مدیریت مؤسسهٔ معرفت و پژوهش در تهران و بنیاد فرهنگی سهروردی در تورنتوی کانادا را برعهده دارد و در دانشگاه تورنتو به‌عنوان پژوهشگر مشغول به فعالیت است؛ دباغ از جمله نواندیشان دینی است که به‌مدد مفاهیم خاصی که برساخته، سراغ دین‌داری در جهان امروز و سالک مدرن رفته است. از جملهٔ این مفاهیم می‌توان به «تن‌هایی معنوی»، «متافیزیک نحیف»، «کورمرگی» و «ذهن آگاهی» اشاره کرد که نقش زیادی در فهم چیستی زیست عارفانه و سلوک در روزگار کنونی ایفا می‌کنند.

زندگی فروغ را نمی توان در یک لحظه و یک تصادف خلاصه کرد.زندگی اش انقدر لایه دار و عمیق بوده که بدون اتصال اول و اخر، نمی توان حتی درباره چگونگی مرگش نوشت. فرزند سرهنگ محمدباقر فرخ زاد و توران وزیری تبار. با پرویز شاهپور ،نویسنده و کارمند وزارت اقتصاد و دارایی ازدواج کرد و از وی جدا شد. طبع شعر همراه با روحیه سرکشش او را پای بند خانه نکرد وارد محافل ادبی شد. اسم و رسمی بهم زد و در سال ۱۳۴۵ در تصادف رانندگی در دروس ، بدرود حیات گفت. درباره ارتباط او با ابراهیم گلستانه، زیاد صحبت شده است. همسر سابقش در سال ۱۳۷۸ درگذشت و پسرش کامیار، در سال ۱۳۹۷ . پرونده خانواده فروغ بسته شد،اما پرونده های سه گانه اشعار و آثار فروغ ، میراث غارت شده فروغ که معلو نیست کجاست و چگونه به دیگران رسیده و پرونده ارتباطات فروغ با ابراهیم گلستانه؛ هنوز باز است. موضوعی که نیازمند قلم زدن ها و تحقیق و بررسی بسیار گسترده می باشد. رد پای خانواده فروغ و فرزندان سرهنگ محمد فرخ زاد در تاریخ سیاسی و هنر ایران ، دیگر موضوعی است که لازم به بررسی هایی چند است.

یک منتقد ادبی گفت: نقد ترکیب فلسفه و هنر است. منتقد باید از چند جهت علّو و برتری داشته باشد، یکی علّو فکری است که بتواند بگوید من نگاهم فلسفی و کلی است.

درست 40 سال می‌شود که فعالیت علمی‌اش را در خارج از مرزهای ایران جست‌و‌جو می‌کند اما در همه این سال‌ها شیفتگی‌اش به سرزمین مادری را از دست نداده است و اتفاقاً در نقطه مقابل، می‌کوشد تا ایران‌شناسی و مطالعات زبان فارسی را در کیلومترها دورتر از ایران گسترش دهد.

خود را ایرنا لِوچین معرفی می‌کند، متولد اسفند سال ۱۳۶۱ شمسی (۱۹۸۳ میلادی) و محل تولد و زندگی‌اش شهر کی‌یف (پایتخت) کشور اوکراین است. فرهنگ ایران را دوست دارد و معتقد است ایران، جوانانش را رها نکرده و زن در این فرهنگ مقام ویژه‌ای دارد.